Andri (33) is een goede bekende van Frank, uit de tijd in Oekraïne. Frank zocht Andri geregeld op in het ouderenhuis waar hij ligt. Een duik in ondiep water kostte Andri zijn toekomst, sindsdien zijn zijn benen verlamd en kan hij zijn vingers niet meer bewegen.  In het Oost-Europese land Oekraïne is de gezondheidszorg van slechte kwaliteit. Buiten het gebrek aan mogelijkheden om zijn fysieke toestand te verbeteren ligt Andri nu al vijf jaar tussen hoogbejaarde mensen, eenzaam en zonder positieve vooruitzichten.  Met sponsorgeld opgebracht door de FietsSponsorTocht hopen we Andri uitzicht op een zelfstandig(er) bestaan te geven. Momenteel worden de mogelijkheden bekeken of hij voor revalidatie naar Nederland kan komen, en met welke hulpmiddelen zijn leven iets gemakkelijk kan worden. Zodra er nieuws is wordt dit bericht geupdate. Graag ook uw gebed voor Andri!

UPDATE 2 MAART 2014

Na advies van een revalidatiecentrum in Nederland is besloten om Andri zoveel mogelijk in Oekraïne zelf te helpen. Weer kunnen lopen of zijn vingers weer gaan bewegen blijkt medisch niet mogelijk. Wel kan het oplossen van een ander probleem, zijn doorligwonden, hem mobieler maken. Omdat opname in Nederland heel erg kostbaar is (Ruim 1000 euro per dag), is besloten Andri zo veel mogelijk in Oekraïne zelf te helpen. Intussen is er ook contact met een Rijnsburgse die in een revalidatiecentrum in Zwitserland werkt. Zij doet enorm haar best om zo goed mogelijk advies in te winnen voor Andri. Goed materiaal voor zijn doorligwonden, speciale voeding met extra eiwitten en goede instructies voor de verpleegkundigen daar. De kosten hiervoor worden voldaan uit de opbrengst van de FietsSponsorTocht 2013.

UPDATE 21 SEPTEMBER 2014

Eind september gaat Andri naar Kiev voor een operatie. De laatste maanden heeft hij veel last van de gevolgen dat hij verlamd is en niet beweegd. Er zitten wat zenuwen bekneld in zijn rug waardoor hij veel pijn heeft en last van zijn botten. Zijn benen hebben oncontroleerbare bewegingen, daarom zit hij ook met zijn benen vastgebonden aan zijn bed. De operatie zal een deel van de pijn wegnemen en tevens zijn ‘ spasmes’.

Ondertussen blijft het zoeken naar meer structurele oplossingen, maar dit blijkt heel moeilijk.

UPDATE 24 OKTOBER 2015

Op 12 oktober jl. heeft Frank bij een bezoek in Oekraïne Andri bezocht. De operatie om zijn spasmes weg te nemen is geslaagd, en daar heeft hij nu ook veel minder last van. Mede door het speciale ziekenhuismatras met continu luchtvulling zijn de doorligwonden nu sterk verminderd. De hulp uit Zwitserland is het uiteindelijk niet geworden, maar wel fijn dat zijn ‘kleine’ fysieke ongemakken nu grotendeels zijn verholpen.

Tegelijk blijft zijn situatie behoorlijk uitzichtloos. Door zijn dwarsleasie zal hij menselijk gezien nooit meer kunnen lopen, en zullen ook zijn vingers niet meer normaal gaan functioneren. Hij is heel blij met de geboden hulpmiddelen (rolstoel, laptop en matras), maar ondertussen ligt hij als 33-jarige in een bejaardentehuis, zonder perspectief op verbetering van zijn omstandigheden.

Als je met hem spreekt is hij opgewekt, maar door het ontbreken van perspectief is hij de hoop op een beter bestaan verloren en lijkt hij te berusten in zijn situatie. Bij mij (Frank) leeft het gevoel niet te kunnen accepteren dat hij de rest van zijn leven hier ligt.

Al pratende kwam het idee om hem te verplaatsen naar een kleinschalig huis waar hij misschien verzorging kan krijgen, maar deze huizen zijn er nu nog niet.